Super gezellige busreis naar het NK Rucphen!

Na eerdere succesvolle tripjes naar Essen en Zonhoven, besloten we als bestuur van de steeds groeiende supportersvereniging Ryan Kamp maar eens in eigen land te blijven. De enige wedstrijd in eigen land die dan de sfeer van een Vlaamse cross kan benaderen is het NK. Dus dat werd ons reisdoel: het NK Veldrijden in Rucphen. In ’t Heike is wielrennen haast uitgevonden, dus daar komen we graag. Een mooi aantal van 41 fans reisden met ons mee en beleefden een fantastische dag.

Tapperij Huis ten Bos opende speciaal voor de Ryan-fans al om 10.30 uur de deuren. De barvrouw van het gezellige café aan de Markt in Geertruidenberg had al koffie gezet en de Kwaremont stond koud in de koelkast, want ook op dit vroege tijdstip zijn daar uiteraard liefhebbers voor. De Hankse tak van de meereizende fans waren er zowat als eerste, maar daarna druppelden de overige passagiers voor de bestelde Amerikaanse schoolbus ook binnen. Iedereen werd meteen aan het werk gezet, want voorzitter/quizman Jan-Willem had natuurlijk weer zijn welbekende quizformulieren klaarliggen. De ene opdracht was voorspellen, de andere een foto-opdracht. Deze laatste klus was overigens alleen op te lossen door ware kenners van plaatsen waar Ryan op een podium of zijn fans ergens in de blubber hadden gestaan.  Zowaar waren er enkele mensen die we als winnaar konden aanwijzen en drie prachtige Pauwels Sauzen koerspetjes konden uitreiken!

Na het warme Brabantse worstenbrood verlieten we om 12.00 uur het gezellige Huis ten Bos en stapten de bus in. Op naar Rucphen, op naar een nieuwe rood-wit-blauwe trui voor Ryan. Althans daar hoopte iedereen natuurlijk op en door de prima resultaten (eigenlijk het hele seizoen al) van Ryan was die hoop niet onterecht. Maar hoop is mooi, maar onze held moest het allemaal maar weer even waarmaken. Het blijft een NK en alles moet gewoon meezitten op zo’n dag om zo’n trui te pakken, want er zijn meer kapers op de Rucphense kust.

Rond half één kwamen we aan op het terrein naast het skidome in ’t Heike. De Beloften-vrouwen reden hun NK en Inge van der Heijden in haar regenboogtrui deed dat als beste. Wij verkenden ondertussen het parcours. Zelf had ik mijn vishengel meegenomen met  Ryan Kamp-vlaggen eraan, dus ik viel goed op! Heel de middag heb ik er vervolgens lekker op los gevlagd…

Om 13.45 uur was het starten geblazen voor de Beloften en Elite-renners. Ryan reed als Belofte dus een koers in de koers. Mathieu van der Poel reed vanaf de start meteen voorop, met een stukje verderop Van der Haar, Nieuwenhuis en “Knee” van Kessel. Daarachter de eerste Belofte en dat was op dat moment niet Ryan, want die was er al snel bij gaan liggen. Hierdoor ging Tim van Dijke er vandoor.

 

Onze favoriet uit Raamsdonksveer ging er uiteraard achteraan en op het moment dat hij bij Van Dijke aansloot, ging die weer hard onderuit. Hierdoor kwam Ryan achter de eerder genoemde profs op de vijfde positie, maar belangrijker als eerste Belofte in koers te rijden. Het verhaal is inmiddels bekend. Hoewel achtervolger Mees Hendrikx volop druk bleef zetten, stond de titelverdediger deze positie niet meer af. Een nieuwe Nederlandse Beloften-titel dus voor Ryan! Prachtig voor hem en de vele fans die erbij waren, want naast de volle bus waren er ook de nodige supporters met de auto naar Rucphen gekomen.

Op naar het podium dus, op naar die uitreiking van die mooie trui en luisteren naar het Wilhelmus! Genieten! Daarna trok de hele bende naar de camper van de familie Kamp.

William had amper plaats voor de fietsen van Ryan deze dag, want de halve camper was gevuld met Kordaat-bier. Die smaakten best bij de dorstige fans. Met al dat bier schoot de vrouwencross er hierdoor bij de meesten in. Voordeel voor William dat de camper een stuk lichter was op de terugweg. Tot 17.00uur was de camperbar open en was het tijd om naar Geertruidenberg terug te keren.

Rond 17.30 uur rolde de bus, met overigens niet al te veel vering, de keien van de statige Markt van Geertruidenberg weer op en trokken de meeste fans Huis ten Bos weer in. Daar ging de tap open (en voor mij de fles Coca-Cola) en kreeg iedereen een vette hap aangeboden van het bestuur van de fanclub. Ook was het tijd om de prijs van de voorspelwedstrijd uit te reiken. Fan Harrie (niet Verschure, want die mocht niet meedoen) won een prachtig wedstrijdpak van Ryan inclusief rugnummer. Een onbetaalbare prijs dachten wij zo! Harrie was ook een gelukkig man met het pak.

De dag was al helemaal geslaagd door de winst van Ryan en de gezelligheid onderweg, maar er hoorde ook een echte huldiging bij. Dus op de klanken van “We are the champions” werd onze kampioen rond half zeven Huis ten Bos binnen gedragen en het feest ging hier nog even door.

Een mooie dag met weer een prachtige “cyclocross awayday” zat erop en volgende crosswinter gaan we er zeker weer één plannen! Op naar weer een nieuwe trip. Op naar twee volle bussen!

Ronald Krijnen namens Supportersvereniging Ryan Kamp.

Mooie foto’s van de busreis naar het NK Veldrijden gemaakt door Marc Bouwens staan hier.

Feest en huldiging Ryan na een prachtige crosswinter!

Vrijdag 2 maart kwamen vele supporters van Ryan Kamp samen in Tapperij Huis ten Bos oftewel de huiskamer van de cross in de gemeente Geertruidenberg! Zij waren daar om Ryan na een prachtige crosswinter te huldigen en een feestje te vieren. Een Nederlandse titel, brons bij het wereldkampioenschap en vele internationale overwinningen waren redenen voldoende daarvoor.

Rond 20.30 uur betraden de fans het sfeervol ingerichte café. De behaalde nationale kampioenentruien, het WK-brons, supportersvlaggen en dé Merida-crossfiets waarop het allemaal gebeurde waren aanwezig in het enige Kwaremont Koerse Kaffee uit de regio! Voorzitter Jan-Willem Prinsen had deze avond de micro in handen en heette iedereen van harte welkom. Bert van den Kieboom, wethouder sportzaken van de Gemeente Geertruidenberg, kreeg als eerste het woord om Ryan te feliciteren met zijn knappe prestaties. Hij deed dat met een leuke toespraak en beloofde Ryan te blijven volgen. Bovendien had hij namens de gemeente een aantal cadeautjes bij zich. Een mooi gebaar!

Daarna was het de beurt aan Theo Hanegraaf. Als voorzitter van WV De Jonge Renner, de club waar Ryan lid van is, was ook hij enorm trots op de prestaties van onze favoriete crosser. Ook de supporters hadden natuurlijk een cadeau. Bestuurslid en trouwe huisfotograaf Marc Bouwens had een prachtig fotoboek samengesteld.

Namens alle supporters was er een cadeaubon geregeld bij Bike Pitstop uit Almkerk. Eigenaar Marco van Oord schonk tevens een goed gevulde emmer met materiaal om de crossfiets van Ryan in topconditie te houden. Marco nogmaals bedankt daarvoor!

Ondertussen konden de fans een vraag stellen aan Ryan en was er voor iedere aanwezige supporter een speciaal Kwaremont bierglas geregeld. Later op de avond werd er door Frank Groenendaal, de teammanager van ZZPR.nl-Hanclean-Orangebabies Cycling team, nog een prachtige foto van Ryan, juichend in het rood-wit-blauw, aangeboden. De bus zat dus bomvol bij de familie Kamp bij terugkeer naar Raamsdonksveer diep in de nacht!

Nadat vaste mecanicien Harry Verschure en moeder Carola ook nog in het zonnetje waren gezet, was het tijd voor een super leuke column van BnDeStem-journalist Sjoerd Marcelissen.

Vervolgens was het tijd om samen gezellig een feestje te vieren. Dat gebeurde dan ook tot de late uurtjes en in de gezellige huiskamer van Erik ging pas laat het licht uit!

Een geslaagde eerste winter voor de supportersvereniging Ryan Kamp zit erop. Als bestuur (Jan-Willem Prinsen, Marc Bouwens en Ronald Krijnen) hebben we genoten van de leuke activiteiten, de vele mensen die inmiddels lid zijn geworden en uiteraard de prestaties van Ryan. Op naar een volgende crosswinter met nieuwe leuke activiteiten en ook op de weg blijven we Ryan zeker volgen!

Dubbelslag in Hoogstraten voor Ryan!

Na zijn tweede plaats op zaterdag in de Krawatencross stond een dag later weer een zware cross voor Ryan op de kalender. Dit keer de Superprestigecross in het Belgische Hoogstraten. Ook wel de Aardbeiencross genoemd en een veldrit die meetelt voor de Ridley Cup. Door zijn prima prestaties dit seizoen staat Ryan er goed voor in dit klassement, dus een goede uitslag in Hoogstraten zou enorm helpen om de hoofdprijs te pakken na de laatste cross volgende week in Middelkerke. Nieuw voor Ryan vandaag was dat ik (Ronald) zijn “verzorger” mocht spelen. Een leuke taak! Hieronder het verhaal van de cross door de ogen dus van de verzorger ad interim…


Foto: Leroy Jansen.

Hoogstraten, 11 februari 2018

Een paar dagen voor de cross in Hoogstraten stuurde ik een onschuldig “appje” in de groepsapp van de “supportersvereniging Ryan Kamp”. Ik deelde mee dat ik carnaval oversloeg en samen met zoontje Rens en vader Louis naar Hoogstraten zou afreizen om onze held Ryan aan het werk te zien. Nog geen twee minuten later was ik gebombardeerd tot verzorger, omdat moeders van topcrossers ook nogal eens hard moeten werken. Geen probleem deze taak voor mij en een enorme eer. “Werken” voor een Nederlands kampioen daar zeg je geen “nee” tegen en het is bovendien een mooie afwisseling op het Facebooken en Twitteren wat ik normaal doe voor de supportersclub.

Op zondag dus met de kleine man en vaders naar Hoogstraten, waar we op ruime afstand van het parcours mochten parkeren. Hierdoor arriveerde ik 30 minuten voor de start pas bij de bussen van het ZZPR.nl-Hanclean- Orange Babies Cycling Team. Van William kreeg ik de belangrijke rugzak (met handdoek, reservejack en licentie), een keycord met de print “jeugdverzorger” en een minstens zo belangrijk polsbandje met mekanieker erop. Ik mocht dus overal komen en deed even echt mee in de crosswereld! Ik trok meteen naar de start en plaatste me tussen de andere verzorgers. Van de begeleidster van ploegmaat Bart Artz kreeg ik nog wat laatste tips en één minuut voor de start pakte ik het overpak van Ryan aan, wenste hem succes en was hij klaar voor vertrek. Zo’n taak zorgt natuurlijk voor fanbeleving 2.0!


Foto: Leroy Jansen.

Ryan ging sterk van start en reed meteen vanaf de eerste ronde met de bekende namen, die hij vaker in de kopgroep tegen komt, voorop. Rouiller, Vandeputte, Kopecky, Bellens en een heel sterk rijdende Pim Ronhaar. Het parcours was vooral veel fietsen door extreme bagger, een stukje asfalt langs de veilinghal en nog een paar honderd meter door een weiland vol met koeienstront. Leek me langs de kant gezien ook best zwaar… In de koers was het  vooraan telkens  stuivertje wisselen, maar richting de finale reden Ronhaar, Niels Vandeputte en Ryan weg bij de concurrentie.


Foto: Leroy Jansen.

Zoontje Rens was ondertussen vooral bezig om met zijn laarzen door diepe modderplassen te stampen, maar iedere passage moedigden we Ryan samen fanatiek aan. Met het ingaan van de laatste ronde moest ik weer een beetje in actie komen. Achter de finishlijn plaatste ik me tussen de andere verzorgers met het prachtige rood-wit-blauwe jack alvast in de handen.


Foto: Leroy Jansen.

De speaker voerde vervolgens de spanning op en tetterde rond dat het een duel tussen Ryan en Vandeputte was, maar wie kwam er als eerste door de laatste bocht: Ryan Kamp! Hij werd winnaar van deze belangrijke cross en wat ook nog mooi was, concurrent Tomas Kopecky strandde op plek vier en hierdoor werd Ryan bovendien leider in de Ridley Cup! Een mooie dag dus. Ook voor mij als rugzakdrager!


Voor Ryan zat de cross erop, maar ik moest aan het werk in de tent naast het podium. Leuk om daar eens te komen. Zie ik normaal alleen op mijn flatscreen.
Ik zorgde voor een handdoekje voor een fris gezicht, flesje AA-Drink, droog zweethemd en mocht de benen wassen, zodat de slijk ervan af verdween. In zo’n tent is alles overigens prima geregeld. Drinken voor de crossers, teiltje schoon water en Jupiler-handdoekjes. Geen getob dus in de koude buitenlucht. Ik deed mijn best om de coureur toonbaar te maken en even later stond hij dan ook opgefrist en wel op het erepodium met de bloemen en een mega-doos aardbeien in de hand!

Samen met William, Harry (altijd aanwezig in de materiaalpost voor Ryan), mijn vader en Rens brachten we alle prijzen en het materiaal weer terug naar het ZZPR-kamp en na een korte evaluatie van de cross met Bart en Ryan gingen we op weg naar een bak friet. Mijn dag als verzorger zat erop. Een dankbare taak en wat mij betreft voor herhaling vatbaar! Ik app wel wanneer ik weer eens ga kijken… Ik sta klaar!

Ronald Krijnen

KLIK VOOR DE VOLLEDIGE UITSLAG HIER!

KLIK VOOR MEER FOTO’S VAN RYAN HIER!

Tevreden fans in Hoogstraten!

Op het Podium bij de Azencross in Loenhout

Een van de populairste crossen van het seizoen is de Azencross in Loenhout. Deze cross wordt traditioneel gehouden tussen kerst en nieuwjaar. Al is deze veldrit meer bekend van de biertenten dan van het uitdagende parcours, toch is het een echte klassieker op de kalender en voor Ryan een mooie gelegenheid zijn talent te tonen voor een groot publiek.

Tussen de grote groep cyclocrossfans stond ook het voltallige bestuur van de supportersvereniging van Ryan. Zij wilden hem op relatief korte afstand van Raamsdonksveer weer eens fanatiek ondersteunen. Ook een aantal andere leden van de fanclub waren aanwezig en zagen Ryan wederom een sterke koers rijden.

Maar liefst 70 deelnemers kwamen aan de start vandaag. Zij kregen een parcours met veel modder, een aantal fietsbruggen en het wereldberoemde wasbord van Loenhout voorgeschoteld. Na een lange aanloop over het asfalt dook Ryan, langs de immense biertent, in de top vijf het weiland in. In de tweede ronde slopen de ploegmaatjes Loris Rouiller (Zwi) en Ryan Cortjens (Bel) weg bij de concurrentie. “Onze Ryan” gaf echter niet op en bleef gedurende de cross strijden om terug te keren bij het tweetal aan de leiding. Bij het ingaan van de laatste ronde was zijn voorsprong op de mannen achter hem voldoende en liep hij in op Rouiller en Cortjens. Helaas bleek de koers net wat te kort voor Ryan om ze nog te achterhalen. Hierdoor mocht Ryan de derde plek op het podium innemen. Winst was er voor Cortjens die Rouiller in de sprint erop legde.

De supporters waren dik tevreden en Ryan ook. Met een bos bloemen en een imposante fruitmand kon hij terug naar “ut Fèr”!

Zaterdag een nieuwe cross! Dit keer in Diegem! Met veel moraal op weg naar weer een mooi resultaat!


2e Kerstdag in Heusden-Zolder

Waar de gemiddelde Nederlander op 2e kerstdag lekker op de bank zit uit te buiken, moet Ryan, maar ook vader William Kamp, weer vroeg uit de veren. Deze dag staat namelijk de Wereldbeker wedstrijd van Heusden-Zolder op het programma. Samen met de vaste begeleiders Harry en Toon wordt er in alle vroegte afgereisd naar het beroemde racecircuit in België, dat voor 1 dag is omgetoverd tot een uitdagend cyclocross parcours.

Om klokslag 10 uur was de start van de junioren wedstrijd en waar Ryan vaak bij de eerste drie het veld in rijdt, moet hij nu toch enkele renners voor laten gaan. De kopstart was voor Tomas Kopecky en Jarno Bellens (die wij ook in Essen met de supportersvereniging hebben zien winnen).

Ryan rijdt zo rond plaats 8-10 en het lukt hem maar niet om de oversteek te maken naar de kopgroep. Het blijkt niet helemaal de dag van Ryan te zijn en hij finisht dan ook op plaats 9.

Na afloop vertelde Ryan aan de aanwezige journalisten: “Ik had last van mijn rug. Ik had ook sowieso geen goede dag. Slechte start, te weinig explosiviteit.” Hij zegt niet vaker last gehad te hebben van zijn rug. “Er is ook niet iets gek gebeurd tijdens de cross.” Met een bezoekje aan de masseur denkt hij zijn rug dan ook weer gemakkelijk in het gareel te krijgen.

“Het WK-podium halen, blijft het grote doel. Maar zo af en toe is het ook wel eens goed om een mindere dag te hebben.”

Gelukkig komt de kans op revanche ook al weer snel in de crossen van Loenhout en Diegem. December is een drukke maand voor een crosser (en zijn begeleiding).




“Cyclocross Awayday” naar Essen met fans Ryan Kamp

Onderstaand verslag van de supportersreis naar Essen is geschreven door van Ronald Krijnen (bestuurslid van de Supportersvereniging). Meer van zijn beroemde schrijfsels staan op de site Sportsfeer. Veel leesplezier!

“Cyclocross Awayday” naar Essen met fans Ryan Kamp

Ervaring met supportersreizen heb ik vooral uit het voetbal. Bij mijn favoriete clubje Willem II (wees niet bang, ik heb een vriendelijk karakter en gooi niet met brandende fakkels naar andere mensen) stap ik zo af en toe in een busje voor een “awayday”. Samen met andere fans toeren we dan naar een concurrent uit de eredivisie om dan doorgaans een verliespartij te aanschouwen. De heenreis is ook altijd een stuk leuker dan die lange kilometers terug naar Tilburg…  Maar afgelopen zaterdag was het een keer geen bustripje naar een voetbaltempel in bijvoorbeeld Almelo of Kerkrade, nee we gingen met een groep fans van cyclocross, maar vooral dan van veldrijder Ryan Kamp naar Essen om aldaar een dag topsport in de blubber te beleven! Het resulteerde in een zeer geslaagde dag.


Samen met Jan-Willem Prinsen (docent/quizmaster/presentator/wielerteammanager) en Marc Bouwens, die fotograaf van Hankenaar.nl weet u wel, had ik deze busreis met de Brabantse Kwibus (ja zo heet die bus, kan ik ook niets aan doen) georganiseerd uit naam van de supportersvereniging Ryan Kamp. Jan-Willem, Marc en ik vormen sinds een paar maanden het bestuur van deze snel groeiende fanclub, die de talentvolle veldrijder uit Raamsdonksveer ondersteunt. Na een gezellige openingsavond van de supportersclub in Tapperij Huis ten Bos te Geertruidenberg, was de reis naar Essen op zaterdag 9 december de tweede activiteit die we organiseerden. Maar liefst 36 enthousiastelingen hadden zich aangemeld, dus de gele Amerikaanse nostalgische kwibus zat goed vol. Daar waren we als organisatie al trots op!


Foto: Marc Bouwens

Om 7.45 u stapten onder de imposante kerktoren van Hank het eerste deel van het reisgezelschap op. Vervolgens denderde de bus naar de Markt van Geertruidenberg om de rest van de groep op te pikken. Het was nog even wachten op Sjoerd, de lokale razende reporter, maar nadat ook hij er was en de buschauffeur ons luid schreeuwend informeerde over de huisregels in de bus, konden we op pad naar België.

Tijdens de reis vulde iedereen nog even de “Ryan Kamp Gebroeders van der Poel Pool” in. Die pool moest overigens op het laatste moment aangepast worden, want David van der Poel besloot in Tsjechië te gaan crossen i.p.v. 10 kilometer van zijn woning… Moet hij weten, maar zeg dat dan even tegen ons voordat wij op “Bestand – Afdrukken” klikken en onze invulformulieren fout uit de printer rollen… Daarom mocht iedereen nu gokken op de uitslag van Ryan, Mathieu van der Poel en…. Sophie de Boer (één van Marc’s favoriete crossmeisjes). Hoofdprijs die te winnen was? Een warme knalrode Gazet van Antwerpen-muts en een mini-flesje Schrobbelèr! Mooi toch?

Rond 9.05 uur kwamen we aan in de Stationsstraat te  Essen en liepen richting de “inkom”. Daar pikten we de kaarten op, die we met korting konden afnemen. Grote dank nog aan het bestuur van de Molenheidevrienden in Essen!
Terwijl op het parcours piepend en krakend door de luidsprekers “Turn up the base-classics” uit de nineties schalden (de hele dag trouwens) en Thibau Nijs (zoon van) de cross bij de nieuwelingen aan het winnen was, liepen we met de hele fanbase richting de bus van vader Kamp. Daar warmde onze crossheld zich op. Hij deed dit in een partytentje op de rollerbank samen met Stan van den Bergh (WV De Jonge Renner). We informeerden naar de staat van de benen van Ryan. Vroegen aan de mekaniekers Harry en William of ze wel genoeg rhino’s en grifo’s voor Ryan bij zich hadden en aan verzorger Toon of de bidons goed gevuld waren met suikers. Alles bleek op orde en zo trokken we met vertrouwen richting de start. Zelf was ik nog bij de concurrent van Ryan, Pim Ronhaar, langsgelopen. Een talentvolle en ook sympathieke jongen, die net als Ryan al mooie crossen heeft gewonnen.


Foto: Marc Bouwens

Om 10.30 uur ging Ryan van start in de strijd om de DVV Verzekeringen Trofee op een parcours, gelegen langs de spoorlijn en tussen het nieuwe en het oude station van Essen in. Meteen zat Ryan bij de eerste vijf renners die, na later bleek, ook de koers bepaalden. De Belg Jarno Bellens had deze dag, naast zeer vriendelijke fans, een stel superbenen mee naar Essen genomen. Hij liep ronde na ronde steeds verder uit op de concurrentie. Ryan was op gepaste afstand met Pim Ronhaar, de Brit Ben Tulett aan het knokken voor plek twee. Met het ingaan van de laatste ronde leek het erop dat hij op plek vier zou eindigen. Echter mede door felle aanmoedigingen van zijn fans langs de kant, knokte hij zich wonderbaarlijk heel sterk terug naar plaats drie! Een knap resultaat en zo stonden alle supporters met de meegebrachte vlaggen bij het podium en lieten zich massaal horen! Deze podiumplaats hoorde natuurlijk bij de planning van onze busreis. Ryan dank daarvoor!


Foto: Marc Bouwens

Ryan en zijn begeleiding trokken weer naar Raamsdonksveer om uit te rusten en voor te bereiden op de volgende cross een dag later in Moergestel. De meegereisde fans bleven uiteraard nog even en doken de feesttent in om zich op te warmen met jenever of koffie. Vervolgens zagen zij de vriend van Puck Moonen de cross bij de Beloften winnen en smaakten één of meerdere pilsjes bij hen ook best volgens mij. Voordat ik zelf een bakje veel te dure Vlaamse friet naar binnen werkte, ging ik nog een rondje maken langs de mobile homes om fotokaarten van de crossers te scoren. Je zal maar last van een verzamelwoede hebben…

Al snel was het tijd voor de cross van de vrouwen. En ondanks onze meer dan luidruchtige steunbetuigingen aan Sophie de Boer, Veerle Goossens en PFP (Pauline Ferrand Prévot), wist wereldkampioene Sanne Cant de cross in Essen overtuigend te winnen. Marc maakte tijdens deze cross zijn mooiste foto’s van de dag!


Pauline Ferrand Prévot (Foto: Marc Bouwens)


Sanne Cant (Foto: Marc Bouwens)

Het was daarna wachten op de galavoorstelling van Mathieu van der Poel. De beste veldrijder ter wereld heeft op dit moment alleen in Wout van Aert een waardige tegenstander, maar Wout was er gewoon niet in Essen… Tsja, dan is er eerlijk gezegd geen sprake meer van een mooi duel. Dan moet je als crossfan voor echte strijd richten op plaats twee. Ook leuk, maar die knokpartij om de eerste plaats is toch anders. Mathieu won dus en het blijft een genot om het fenomeen te zien rijden. Wat een techniek heeft deze klasbak! Nog slechts een paar jaar en Ryan zal hem het vuur aan de schenen leggen!

Na afloop verzamelden we weer bij de Amerikaanse schoolbus die volgens een plaatselijke motoragent niet op de juiste plaats geparkeerd stond. De beste man was heel vriendelijk en geduldig met ons. Hij bleef maar wachten bij de bus tot ook de laatste drie reisgenoten eindelijk de wandeling naar de bus en een laatste plasje hadden voltooid. Daarna vertrokken we onder politiebegeleiding uit Essen. Waarom weet ik nog altijd niet, maar de motoragent reed met zwaailicht voor ons uit, zette al het verkeer uit de zijstraten stil en ging pas terug naar Essen toen wij richting Nederland afdraaiden. Hij wilde blijkbaar zeker weten dat we echt weg waren! Ik kreeg dus toch nog even het idee terug te keren van een incidentrijk voetbalpotje. Dan is deze begeleiding namelijk heel gebruikelijk…

Nadat Jurgen Tukker zijn prijzen overhandigd kreeg als winnaar van de pool, ging de volumeknop in de bus vol naar rechts en toeterde de feestmuziek door de speakers van de kwibus. Met “jij krijgt die lach niet van mijn gezicht” snoeihard aan, kwamen we om 17.30 uur in Geertruidenberg aan bij Tapperij Huis ten Bos. Een deel vertrok vervolgens naar huis en de rest dook de kroeg in voor een evaluatie van deze mooie dag vol modder, Ryan op het podium, PFP, feesttenten en gezelligheid! We mogen terugkijken op een zeer geslaagde dag, want deze “cyclocross awayday” is prima bevallen. Dit gaan we zeker nog eens overdoen!

BENIEUWD NAAR MEER PRACHTIGE FOTO’S VAN MARC BOUWENS? KLIK DAN OP DEZE ZIN!

Uitslag junioren: 1. Jarno Bellens (Bel) 2. Pim Ronhaar 3. Ryan Kamp 4. Ben Tulett (Eng) 5. Ryan Cortjens (Bel).